Szalot śląski

W XIX wieku na Śląsku kartofle obok mącznych placków i chleba stanowiły podstawę wyżywienia. Stąd też w kuchni śląskiej sporo jest przepisów ziemniaczanych. Uprawie ziemniaków poświęcano dużo czasu, szczególnie mając na uwadze „wielki głód”, który nastąpił w 1864 roku, kiedy nawet ziemniaki nie obrodziły.

Uprawie poświęcano sporo czasu dlatego też w tym czasie zaczęły powstawać nowe takie jak „szulce, cebulki, kłopocze, kończany, rużoki, sałacioki.” Ziemniaki stanowiły podstawę dla dużej ilości tradycyjnych śląskich potraw, dodawano je do zup np. do żuru, pieczono na tłuszczu albo bez bezpośrednio na blasze placki. Gdy tylko nadawały się do spożycia po pierwszym zbiorze jedzono je z masełkiem i świeżym koperkiem, a w zimniejszych miesiącach kartofle najpierw gotowano a potem dodatkowo smażono „bratkartofle” i serwowano je z kwaśnym mlekiem. Jedną z najbardziej oryginalnych potraw śląskich na bazie kartofla jest szałot śląski, o którym wspominała w swej książce Elżbieta Łobońska. Na początku był podawany sporadycznie tylko z okazji ważniejszych wydarzeń w domu potem stawał się z wolna codzienną potrawą

Do Szałotu potrzbujemy: ziemniaki, ogórki kiszone, cebulę, boczek, jajka, musztardę, zieloną pietruszkę, kminek sól oraz pieprz.

Lista składników

1000 g ziemniaków
400 g ogórków kiszonych
200 g cebuli
250 g boczku wędzonego
4 jajka
30 g musztardy
30 g majonezu
10 g pietruszki zielonej
kminek, sól, pieprz

Materiały:

Czas wykonania:

40 minut

Poziom trudności:

łatwy

Krok 1

Ziemniaki gotujemy w łupinach wraz z solą oraz kminkiem. Jaja gotujemy na twardo. Boczek kroimy w kostkę a następnie podsmażamy wraz z cebulką pokrojoną w kostkę. Po ugotowaniu kroimy w kostkę jajka, rozbijamy ziemniaki.

Krok 2

Wszystkie składniki dokładnie ze sobą mieszamy i dodajemy musztardę, majonez, sól pieprz i opcjonalnie natkę pietruszki. Szałot najlepiej smakuje podawany na zimno.